Verslag van de Simon Carmiggeltwandeling in Amsterdam op 25 april 2014
““Hoe minde ik de Amsterdammers. Op de tram heb ik wel eens een hekel aan hen, want daar is het net of je met een hele troep onbekenden in een groot bed ligt – en ze woelen zo!” ….. dit schreef Simon Carmiggelt over zijn gevoel in de tram in Amsterdam.
Het was ook erg druk en warm in de tram op weg naar het startpunt van deze wandeling. Maar dankzij het mooie weer was het extra leuk om met 21 wandelaars te beginnen met koffie op het Ajax-terras, het balkon van de stadsschouwburg waar Ajax gehuldigd werd. Leuk uitzicht op de drukte op het Leidseplein.
Na de koffie langs het fraaie Jugendstil-gebouw van Hotel American , waar nu in café Americain de uitzendingen van RTL Late Night gemaakt worden. Onderweg even bekende Nederlanders spotten (Peter R. de Vries en Jetty Mathurin).
Op de plek van dit hotel stond vroeger de Leidse poort.
Even de brug over naar het Leidsebosje, kijken naar het beeldje “het Boomzagertje” in een enorme plataan en weer terug langs Hotel American naar het Kleine Gartmanplantsoen met een verzameling beelden van leguanen. Aan de overkant onder de poort met de Latijnse tekst “Homo Sapiens Non Urinat in Ventum” (“Een verstandig mens plast niet tegen de wind in”) naar het Max Euweplein, de voormalige binnenplaats van het Huis van Bewaring dat hier stond en waar Simon Carmiggelt na arrestatie door de Duitsers in 1945 drie benauwde dagen heeft beleefd.
Verder langs poptempel Paradiso (vroeger kerkgebouw van de Vrije Gemeente), over de Weteringschans naar het Rijksmuseum en door de onderdoorgang van het Rijksmuseum naar het Museumplein, waar het ook erg druk was.
Even een klein uitstapje naar de chiqste winkelstraat van Nederland, de P.C. Hooftstraat, waar de dames de dure winkels konden bewonderen en de heren de dure auto’s.
Terug naar de Weteringschans en even pauze voor de dorstige wandelaars bij café Heuvel op de hoek van de Spiegelgracht en de Prinsengracht (“Als ik toch sneuvel, dan bij Heuvel”).
Nadat de dorst op deze prachtige dag gelest te hebben over de Lijnbaansgracht naar de Weteringstraat 46, waar Simon Carmiggelt van 1955-1966 gewoond heeft en waar hij uit nijd over een affaire van zijn dochter met een ober van het Spaanse restaurant aan de overkant in een dronken bui ‘s nachts tegen de gevel van het restaurant plaste.
Terug over de Weteringschans naar het 1e Weteringplantsoen en over het Kronkelpad, genoemd naar de dagelijkse rubriek van Simon Carmiggelt in Het Parool, naar het borstbeeld van onze schrijver voor een groepsfoto.
Tot slot langs het oorlogsmonument verderop in dit plantsoen waar in 1945 als represaillemaatregel 30 mannen door de Duitsers zijn geëxecuteerd. Toen in 1967 de Dodenherdenking van 4 mei een dag verschoven werd omdat deze op Hemelvaartdag viel, heeft Simon Carmiggelt daar een pittig stukje over geschreven omdat hij dat zeer ongepast vond.
Dit punt was tevens het eindpunt van een wandeling waar onderweg nog veel meer te vertellen was en nog meer anecdotes en stukjes tekst van Simon Carmiggelt konden worden aangehaald.
Al met al, mede dank zij het mooie weer, en de leuke groep deelnemers een geslaagd uitje.
Ton van der Jagt
